Γίναμε λίγο πιό σοφοί άραγε, ή αργούμε ακόμα;

Το 2023 ως παγκόσμιο έτος 7 είχε ως σκοπό να οδηγήσει την ανθρωπότητα σε βαθύτερες συνειδητοποιήσεις για την ύπαρξή της ως ανθρώπινο είδος.
Το 7 είναι ο αριθμός της εσωτερικής σοφίας και της πνευματικής τελειότητας και είναι ο μόνος αριθμός που μπορεί να μας "ανοίξει τα μάτια" για αλλαγή τρόπου σκέψης (και κατ επέκταση δράσης) όπου δεν είναι λειτουργικός και ωφέλιμος για εμάς πιά.
Αυτές οι συνειδητοποιήσεις γίνονται συνήθως μέσα από δύσκολα γεγονότα, διότι η πλειοψηφία των ανθρώπων εξελίσσεται μέσα από σοκ και αδιέξοδα και όχι με ίδιαν βούληση για βελτίωση. Το 7 είναι ένας αριθμός που μας "τσαλακώνει" πάντα στο πέρασμά του με στόχο να μας αφήσει πιό σοφά σκεπτόμενους.

Ποιό είναι το αποτέλεσμα αυτής της δοκιμασίας;

Αυτό θα φανεί το 2024 ως παγκόσμιο έτος 8.

Το 8 είναι ένας υπέροχος αριθμός δύναμης για οποιαδήποτε θετική πράξη και φέρνει επιτυχίες και οικονομική ευημερία, αν λειτουργεί θετικά.

Για όλους ισχύει αυτό;

Ως δυνατότητα ναι, στην πράξη όμως όχι.
Για να λειτουργήσει θετικά το 8, έχει ως απαραίτητη προύπόθεση να εφάπτονται συνεχώς οι δύο κύκλοι του: το πνεύμα και η ύλη.

Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι:

• όσοι λειτουργούν στην καθημερινότητα με εμπνευσμένη δράση, δηλαδή τηρώντας αρχές, αξίες και ήθος και ταυτόχρονα υλοποιούν με βάση αυτές, θα είναι οι κερδισμένοι μακροχρόνια
• όσοι έχουν πολύ ωραίες ιδέες αλλά μειωμένη οργανωτική ικανότητα και θέληση για να τις υλοποιήσουν, θα βγουν ζημιωμένοι και οικονομικά
• όσοι λειτουργούν με τον κάτω κύκλο της ύλης "πατώντας επί πτωμάτων" για να κερδίσουν, βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα θα ζημιωθούν.
  Παρ όλη την φαινομενικότητα του γήινου πεδίου ότι ξεχωρίζουν και ευημερούν, στο σύνολο της ζωής τους θα είναι ζημιωμένοι και δυστυχείς. Η ευημερία τους είναι επίπλαστη στον κόσμο των σκιών του Σπηλαίου του Πλάτωνα.

Το 8 συμβολίζει την αέναη κίνηση, τους ατελεύτητους κύκλους του Πυθαγόρα και η ισορροπία των δύο κύκλων του ως ζητούμενο δεν διαψεύδεται ποτέ.
Η ίδια η ζωή το επαληθεύει πάντα, αρκεί να δει κανείς την συνολική εικόνα στην ζωή κάθε ανθρώπου επί της ουσίας και όχι φαινομενικά.

Άρα, υπό την επιρροή της παγκόσμιας χρονιάς 8 (2024), θα φανεί αν ως ανθρωπότητα γίναμε πιό σοφοί μετά από το "τσαλάκωμα" της παγκόσμιας χρονιάς 7 (2023). Θα φανεί ως ανθρωπότητα πώς αφομοιώσαμε το μάθημα.

Χωρίς να παύουμε να είμαστε μέρος του Όλου και να μας επηρεάζει το παγκόσμιο γίγνεσθαι, ως άτομα μπορούμε να έχουμε ο καθένας τον δικό του δρόμο και τα δικά του αποτελέσματα.
Ο δρόμος της "σωτηρίας" ήταν ανέκαθεν μοναχικός...

Είναι προσωπικό μας θέμα να αξιοποιήσουμε τα πολύτιμα διδάγματα που μας έδωσε η εμπειρία της ζωής μας μέχρι τώρα, για να μπούμε σε δράση και να υλοποιήσουμε με πίο "σοφό" τρόπο.
Η δύναμη είναι σε εμάς, αρκεί να μην μείνουμε σε θεωρίες μόνον χωρίς υλοποίηση και να μην δρούμε εντελώς απερίσκεπτα χωρίς την αντίστοιχη εμπνευσμένη δράση.
Το 8 αν σεβαστείς την φύση του, σε σέβεται και αυτό και σε ανταμείβει πάντα. Αν δεν το σεβαστείς, γίνεται ... αμείλικτο σε δημιουργία δυσκολιών, κυρίως οικονομικών.

Το ξεκίνημα προϋποθέτει καλή διάθεση και θέληση για δράση σύμφωνα με τις δικές μας αρχές και αξίες, χωρίς να μας νοιάζει η επίκριση ή η επιδοκιμασία των ... πολλών.

Αν θέλετε να σας χαμογελάσει η ζωή, πρώτα χαρίστε της την καλή σας διάθεση.
Σπινοζα

Θέλω να τραγουδήσω όπως τα πουλιά, χωρίς να νοιάζομαι ποιός ακούει και σε ποιόν αρέσει.
Ρουμί

Χαρούμενο και φωτισμένο το νέο έτος!

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: η αναδημοσίευση επιτρέπεται μόνον αν είναι εμφανής η πηγή

Όλα στους σημερινούς καιρούς είναι σαθρά και αβέβαια.
Η αίσθηση παγκοσμίως και ... εγχωρίως είναι ότι δεν ξέρουμε τί μας ξημερώνει κάθε νέα ημέρα.

Αυτά ισχύουν σε όλους τους τομείς.
- Σε σχέσεις φιλικές - συντροφικές - οικογενειακές και επαγγελματικές
- Σε κοινωνικό επίπεδο
- Σε οικονομικό επίπεδο
- Σε θέματα ασφάλειας προσωπικής, κοινωνικής, εθνικής και παγκόσμιας
- Ξαφνικές ανατροπές σε ό,τι θεωρούσαμε σταθερό και σίγουρο

Είναι όμως η αβεβαιότητα που δημιουργούν όλα αυτά τόσο καταστρεπτική ή μήπως όχι;

Η αβεβαιότητα είναι απαραίτητο στάδιο της μεταμόρφωσης (Αναξαγόρας).

Η αναζήτηση για σιγουριά εμποδίζει τον δρόμο για το νόημα. Η αβεβαιότητα είναι εκείνη η κατάσταση που ωθεί τις δυνατότητές μας να ξεδιπλωθούν.
Έριχ Φρομ

Όλες οι αλλαγές, ακόμη κι οι πιό επιθυμητές, έχουν την μελαγχολία τους.
Ανατόλ Φρανς

Αυτή η μελαγχολία είναι που μας μπερδεύει, μας καταβάλλει και μας δημιουργεί σύγχυση.
Είναι απλώς ένα στάδιο, μία χρονική περίοδος της ζωής μας που μας πάει κάπου αλλού.

Η δημιουργικότητα προϋποθέτει να έχουμε το θάρρος να εγκαταλείψουμε βεβαιότητες.
Έριχ Φρομ

Δεν ήταν όλα αυτά στα οποία είχαμε βολευτεί και μας έδιναν την αίσθηση της σιγουριάς και τόσο "καλά καμωμένα".
Υπήρχαν πολλά πράγματα που κρύβαμε κάτω από το χαλί χάριν μίας υποτιθέμενης ισορροπίας και ευημερίας.
Πόσο να διατηρηθούν πιά αυτές οι ψεύτικες επιφάσεις, βασισμένες σε φαινομενικότητες και όχι ουσία;

Μήπως ήρθε ο καιρός να εξετάσουμε την γνησιότητα και αυθεντικότητα πρώτα του εαυτού μας και μετά όλων όσων υποστηρίζαμε ως σωστά με λιγότερο ή περισσότερο φανατισμό;

Ακριβώς αυτό είναι το ζητούμενο στους άμεσα μελλοντικούς καιρούς.
Γι' αυτό ας μην εκπλησσόμαστε και τόσο πολύ για ό,τι συμβαίνει.
Είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται να συμβεί. Αυτή η αβεβαιότητα θα μας ανοίξει και την πόρτα της ελπίδας για κάτι νέο.

Ο Θεός δεν στέλνει την απόγνωση για να μας σκοτώσει. Την στέλνει για να μας ξυπνήσει σε μία νέα ζωή.
Έρμαν Έσσε (Νόμπελ 1946)

Μέσα από το βάδισμα σε κινούμενη άμμο και αφού αναθεωρήσουμε πολλά που θεωρούσαμε ως σωστά, θα έρθει κάτι καινούργιο σίγουρα καλύτερο από πριν.
Το θέμα είναι να αντέξουμε αυτήν την σαθρότητα και να βγούμε αλώβητοι (=χωρίς φυσική ή ηθική ζημιά, σώοι, αυτοί που δεν τραυματίστηκαν).

Ακόμη και οι δειλοί μπορούν να αντέξουν τις δυσκολίες. Μόνον οι γενναίοι αντέχουν την αβεβαιότητα.

Το παιγνίδι με ανοιχτά χαρτιά ούτε αποδίδει ούτε έχει γούστο. Μιμήσου τον Θεό, που μας κρατάει σε εγρήγορση και αβεβαιότητα.
Baltasar Gracian (Ισπανός συγγραφέας)

Omnia mutantur, nihil interit (όλα αλλάζουν, τίποτα δεν χάνεται)
Οβίδιος

Καλό μας χειμερινό ηλιοστάσιο!!!

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: η αναδημοσίευση επιτρέπεται μόνον αν είναι εμφανής η πηγή

Οι άνθρωποι αλλάζουν μόνον σε τέσσερις περιπτώσεις.

1. στην εφηβεία
2. στην κλιμακτήριο (συμβαίνει όχι τόσο ορατά και στους άντρες)
3. σε σοκ ή αδιέξοδο
4. όταν συνειδητά επιδιώκουν την αλλαγή με ζητούμενο την βελτίωση, δηλαδή μετάβαση σε κατάσταση καλύτερη από αυτήν που βρίσκονται (όχι αλλαγή για ... χάρη της αλλαγής)

Στις δύο πρώτες περιπτώσεις την αλλαγή την ορίζει η ίδια η φύση, μέσω ορμονικών αλλαγών που επιδρούν στον ψυχισμό του ατόμου, θετικά ή αρνητικά, ανάλογα με την διαχείριση.
Είναι αναπόφευκτες αλλαγές.

Ιστορικά έχει αποδειχθεί ότι κάθε άτομο ξεχωριστά και η ανθρωπότητα ολόκληρη εξελίσσεται συνήθως μέσα από ΣΟΚ και ΑΔΙΕΞΟΔΑ.

Είναι λίγοι αναλογικά οι άνθρωποι οι οποίοι και θέλουν και κυρίως μπορούν να αλλάξουν και να εξελιχθούν ακολουθώντας την 4η περίπτωση.

Η πραγματικότητα δειχνει ότι οι άνθρωποι και σε προσωπικό και σε κοινωνικό επίπεδο επιλέγουν για ... διάφορους λόγους τον οδυνηρότερο τρόπο για να κάνουν τις αλλαγές τους.

Η ΑΛΛΑΓΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΗ - ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΟ!

Πώς λειτουργεί η Συμπαντική Νομοτέλεια όταν είναι απαραίτητο να κάνουμε αλλαγές σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο;

Πρώτο στάδιο: πρώτα μας δίνει σημάδια μέσω ορατών γεγονότων ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά στην ζωή μας.
Πρακτικά: υπάρχει δυσκολία στην αυτοσυγκέντρωση, αλλαγές στον ύπνο, στο φαγητό, στην σεξουαλική διάθεση, μας τρομάζει το άγνωστο ακόμα και αν είναι θετικό, αντιδρούμε σε οτιδήποτε καινούργιο και θέλουμε να πάμε πίσω στην παλιά γνώριμη ισορροπία (όπως την νομίζαμε τουλάχιστον).
Τα σημάδια αυτά σε αρχικό στάδιο δεν είναι πολύ δύσκολα ή πολύ οδυνηρά.

Δεύτερο στάδιο: αν δεν αντιληφθούμε τα σημάδια ή τα παραβλέψουμε και δεν κάνουμε τις απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις, τότε τα γεγονότα που θα έρθουν θα είναι πιό έντονα και πιό δυσάρεστα.
Σε προσωπικό επίπεδο αυτό εξαρτάται από τον τομέα που εμφανίζεται η δυσκολία στον καθένα.
Σε κοινωνικό επίπεδο συμβαίνουν γεγονότα που στο άκουσμά τους είναι δυσάρεστα για όλους και οι περισσότεροι αισθάνονται κάποια συμπόνια. Στην πορεία όμως, αν το γεγονός δεν τους αφορά άμεσα, το ξεχνούν. Συνειδητά ή ασυνείδητα σκέφτονται "αυτο είναι θέμα του άλλου, ας θρηνήσει αυτός, εγώ δεν έπαθα και τίποτα".

Τρίτο στάδιο: αν δεν γίνουν και πάλι οι απαραίτητες αλλαγές, τότε συμβαίνει ένα γεγονός που μπορεί να αφορά μερικούς, αλλά οι επιπτώσεις του αφορούν πολύ περισσότερους.
Τότε κάτι αρχίζει να αγγίζει κάπως και τους ... αδιάφορους.

Τέταρτο στάδιο: αν και πάλι δεν γίνουν αλλαγές στο τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς των ανθρώπων, τότε θα συμβούν ακόμα πιό δυσάρεστα γεγονότα, ώστε να καταλάβουν και όσοι ... δεν καταλάβαιναν με άλλο τρόπο.
Αυτό το στάδιο θα επαναλαμβάνεται με όλο και πιό οδυνηρά γεγονότα, μέχρι να επιτευχθεί η ζητούμενη αλλαγή για την τρέχουσα χρονική περίοδο εξέλιξης της ανθρωπότητας.

Γι' αυτό πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο ... και από σοκ σε σοκ.

Αυτή η Συμπαντική Νομοτέλεια εννοείται ότι ΔΕΝ είναι μία τιμωρητική διαδικασία, απλώς είναι ο ΜΟΝΟΣ τρόπος για να εξελιχθούν τα άτομα και η ανθρωπότητα, όταν ΔΕΝ υπάρχει άλλος τρόπος για να γίνει αυτό.

Μόνον όταν αντιδρούμε στην αλλαγή η αλλαγή γίνεται επώδυνη.
Η μειοψηφία που επιλέγει την 4η περίπτωση αλλαγής είναι οι καλύτερα προσαρμοσμένοι με τις λιγότερο οδυνηρές εμπειρίες.

Η συμπόνια προς τους αναξιοπαθούντες / πληγέντες είναι σίγουρα κάτι θετικό, αλλά αν δεν υπάρχει αλλαγή σκέψης - νοοτροπίας - συμπεριφοράς - δράσης, δεν αρκεί.

Η συμπόνια για τον πόνο δεν μειώνει καθόλου τον πόνο.
Μπορεί να βοηθήσει τον άνθρωπο ώστε να υπομένει το κακό, αλλά το κακό παραμένει.
Όσκαρ Ουάιλντ

Η αιτία όλων των δεινών των ανθρώπων είναι ότι δεν είναι σε θέση να εφαρμόσουν σωστά τις ΓΕΝΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ πάνω σε ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.
Επίκτητος

Η γνώση αυτής της αλάνθαστης και πάντα επαληθεύσιμης Συμπαντικής Νομοτέλειας βοηθάει να γίνουν τα πράγματα κάπως πιό εύκολα και λιγότερο οδυνηρά για όλους, αρκεί να την λάβουμε υπ όψιν μας και κυρίως να την σεβαστούμε μέσω των πράξεών μας.

* στις αναρτήσεις που έγιναν στον παρόντα ιστότοπο το τελευταίο 12μηνο έχουν γίνει προειδοποιητικές αναφορές για το τί θα επακολουθούσε.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: η αναδημοσίευση επιτρέπεται μόνον αν είναι εμφανής η πηγή

Συμπαντικά, η κατάσταση του θεατή περιέχει τέσσερα στάδια ως Συμπαντική Νομοτέλεια.

Παθητικότητα: ο άνθρωπος σχεδόν άβουλα εστιάζει στο να ικανοποιήσει τα θέλω των άλλων. Έτσι γίνεται εχθρός του εαυτού του.

Προδοσία (με την ευρεία έννοια): μένουν τα πιστεύω μας και τα επιδιωκόμενά μας απραγματοποίητα. Αισθανόμαστε σαν να μας προδίδει η ίδια η ζωή και οι συμμετέχοντες σε αυτήν.

Αμφιβολία: δεν έχεις εμπιστοσύνη σε κανέναν.

Σύγχυση: σύγχυση χρόνου, νοητική σύγχυση, αποπροσανατολισμός, θολούρα του νου.

Τα ανωτέρω ισχύουν σε προσωπικές σχέσεις, αλλα επεκτείνονται και σε κοινωνίες και σε ολόκληρη την ανθρωπότητα.
Επειδή ειναι Συμπαντική Νομοτέλεια, αν "πατήσεις" το πρώτο σκαλοπάτι, αυτόματα ακολουθούν και τα άλλα τρία (εκτός αν συνειδητοποιηθείς και διακόψεις την αλληλουχία).
Δεν έχει σημασία αν το αρχικό στάδιο της παθητικότητας είναι κατ' επιλογήν ή έξωθεν επιβεβλημένο (δικαίως ή αδίκως). Τα υπόλοιπα θα ακολουθήσουν έτσι κι αλλιώς.

Όταν ο άνθρωπος βρίσκεται στην κατάσταση του θεατή, είναι πλήρως ταυτισμένος με την οπτική γωνία του εγώ του. Ενός εγώ ανασφαλούς, αγχώδους και φοβισμένου λόγω της ρευστότητας και ... σαθρότητας της φαινομενικότητας του υλικού κόσμου.

Τί ακολουθεί μετά;

Το μόνο φυσικό επακόλουθο είναι η ταύτιση με το ατομικό συμφέρον του εγώ. 
Μετά το τέταρτο στάδιο, της σύγχυσης του θεατή, το "παραζαλισμένο" μυαλό του ατόμου θεωρει ότι ο μόνος τρόπος για να σωθεί είναι να νοιάζεται και να προστατεύει πολύ το εγώ του, αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις της συμπεριφοράς του στους άλλους. Προσπαθεί να πιαστεί μόνον από αυτό.

Αυτό που δεν καταλαβαίνει όμως είναι ότι η ταύτιση με το στενό ατομικό του συμφέρον είναι εξαιρετικά κοντόφθαλμη.
Βλέπει μόνον το δεντράκι του και αδιαφορεί για το δάσος στο οποίο ανήκει. Αδυνατεί να δει ότι η αδιαφορία του για την καταστροφή του δάσους θα του στοιχίσει στο τέλος και την δική του καταστροφή.
Είναι ακριβώς το "σκεπτικό" των καρκινικών κυττάρων: αποκόπτονται από την συνεργασία με τα υπόλοιπα κύτταρα, θέλουν να επεκταθούν καταστρέφοντας και τα υγιή κύτταρα, αλλά λόγω "κοντόφθαλμης οπτικής" δεν καταλαβαίνουν ότι αν επικρατήσουν και καταστραφεί ο οργανισμός, θα καταστραφούν και τα ίδια.

Μία κυβέρνηση που έχει την πολιτική να ληστέψει τον Πήτερ για να πληρώσει τον Πωλ, μπορεί και βασίζεται στην υποστήριξη του Πωλ.

Μπέρναρντ Σω

Στο τέλος όμως θα καταστραφεί και ο Πήτερ και ο Πωλ.

Τί ακολουθεί μετά;

Η φύση και η ιστορία επαληθεύει ότι κάθε κατάσταση όταν φτάσει σε υπερβολή, αυτοκαταστρέφεται λόγω της αλαζονείας που προκαλεί η ψευδαίσθηση της δύναμης της υπερβολής.

Ἅπαξ γάρ ἐξουσία, ἰσχύν λαβοῦσα, οὐδέν του οἰκείου συμφέροντος κρίνει λυσιτελέστερον.
(κάθε εξουσία όταν γίνει ισχυρή, δεν θεωρεί τίποτα πιό σκόπιμο από το δικό της συμφέρον)
Μένανδρος

Και μετά τί;

Όταν η υπερβολή φτάσει στην μέγιστη έξαρσή της, τότε η κατάσταση γυρίζει στην εντελώς αντίθετη κατεύθυνση.
Αυτό είναι ύψιστος Συμπαντικός Νόμος που επαληθεύεται στα πάντα.

Η αντίθετη κατεύθυνση της υπερβολικής ταύτισης με το ατομικό συμφέρον του εγώ είναι η υγιής έκφραση της ατομικότητάς μας με ταυτόχρονο ενδιαφέρον και νοιάξιμο για το καλό του συνόλου στο οποίο ανήκουμε.
Είναι υπέροχο να νοιάζεσαι για το ατομικό σου συμφέρον, αλλά μόνον αν αυτό δεν αποβαίνει εις βάρος του συνόλου και μάλιστα το ωφελεί.

Έχουμε μέλλον ως ανθρωπότητα για να φτάσουμε εκεί.
Στις μέρες που διανύουμε, αφού έχουμε περάσει και τα τέσσερα στάδια της κατάστασης του θεατή, βρισκόμαστε πλέον στην ταύτιση με το ατομικό συμφέρον, χωρίς όμως να έχουμε φτάσει ακόμη στην μέγιστη έξαρση.

Ως ανθρωπότητα πορευόμαστε έτσι.
Ως άτομα όμως, μπορούμε να ακολουθήσουμε μία λιγότερο οδυνηρή πορεία με περισσότερη επίγνωση και συνειδητοποίηση των πράξεών μας και των επιπτώσεών τους στους άλλους.
Αυτό θα ωφελήσει πρώτα απ' όλα εμάς τους ίδιους και ακολούθως το σύνολο.

Ο δρόμος της σωτηρίας είναι πάντα προσωπικός και μετά επεκτείνεται προς το κοινό καλό.

Με το ένα χέρι να αγγίζεις τ' άστρα και με το άλλο να ανακατεύεις την λάσπη.
Μιχάλης Δερτούζος

Η χρυσή εποχή είναι μπροστά μας, όχι πίσω μας.
Σαίξπηρ

Το πόσο αργούμε βέβαια για να φτάσουμε στην (συλλογική) "χρυσή εποχή" εξαρτάται από το πόσο ακόμα θα χάνονται οι αρετές μας μέσα στο ατομικό μας συμφέρον...

Καλό μας θερινό ηλιοστάσιο!!!

Σημείωση: η αναδημοσίευση επιτρέπεται μόνον αν είναι εμφανής η πηγή.